அமீரின் காதலன்

அமீர்,

உனைக் கண்டு

இன்றோடு

ஒருவாரம் ஆகின்றது.

–

கோடிப்புற

அலரிமரக் கிளையிலிருந்து

காகம் ஒன்று

மூன்று நாட்களாக

கரைந்துகொண்டிருக்கிறது.

–

அதே மரத்தின் கீழ்தான்

பக்கத்துவீட்டு பாத்திமாவின்

வெள்ளடியன் சேவல்

போன ஞாயிறு அன்று

அஸ்ஸலாத் தொழுகை முடித்து

வீடுதிரும்பிய போது

கண்கள் சிவக்க

மரித்துக்கிடந்தது.

–

‘துர்சகுனம்’

அனா கூறிக்கொண்டாள்…

~*~*~

கபரிஸ்தானை

அண்டிய கடல் பகுதி.

ஒக்ரோபஸ் ஒன்று

வலிந்து தள்ளும்

கடல்நீரோட்டத்திலிருந்து விலகி

பாசிகள் படிந்த

வழுவழுப்பான பாறை ஒன்றை

தனது

பழுப்புநிறக் கால்களினால்

இறுகப் பற்றிக்கொள்கிறது.

–

அமீர்,

ஒடுக்கும்

இவ் வாழ்வின்

மையவோட்டத்திலிருந்து விலகி

அன்பை பற்றிக்கொண்டோம்.

–

ஆம்,

நாம்

‘விலகல்கள்’

~*~*~

சலீம்

படகேறிச் சென்ற போது

அனா பார்த்த பார்வை.

–

தன்

கைகளில் படிந்த

முதல் மாதவிடாய் ரத்தத்தினை

முல்லா பார்த்த பார்வை.

–

அமீர்,

முதல் தருணம்

காதலை உணர்பவனிடமிருந்து

வேறு எதனை எதிர்பார்க்கின்றாய்,

உன்னை

வெறித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருப்பதனை விட?

~*~*~

அனா

கருவாடுகளை

காயப்போடும் போதெல்லாம்

சலீமை நினைத்து

சிந்திய கண்ணீரில்

இக் கபரிஸ்தான் கடற்கரையின்

ஒவ்வோர் மணற்துகளும்

சபிக்கப்பட்டது.

–

ஒன்றன்பின் ஒன்றாக

ஒவ்வோர் அலையும்

அதை

கழுவிச் செல்ல முனைகின்றது,

எனினும் முடிவதில்லை.

–

அமீர்,

இது

சபிக்கப்பட்ட கடற்கரை

நம் காதலுடன் சேர்த்து...

~*~*~

கரீபியன் பகுதியிலிருந்து

கீழ்தேசம் வரும்

செந்நிறக் கால்கள் கொண்ட

பிளமிங்கோ பறவைகளை

கபரிஸ்தான் கடற்கரைகளில்

நான்

ஒருபோதும் கண்டதில்லை.

–

சலீமின் மூத்தமகன் அப்துல்லா

ரசூலின் படகுமேல் நின்ற

இரு பிளமிங்கோ பறவைகளை நோக்கி

வியப்புடன்

‘சூரியப் பறவைகள்’

என்ற போது

என் மனம் முழுவதும்

நீயே வியாபித்திருந்தாய்.

–

அமீர்,

உனது அறையின்

ஜன்னல் வழியே

மும்பை புறநகர் பகுதி

புறாக்களைக் காணும்

நமது கனவை

எண்ணிக்கொண்டேன்.

–

ஆம்,

இக் கடல்

இவ் வானம்

இப் பறவைகள்

யாவும் நமக்கானதல்ல…

~*~*~